با گیاهان سایه دوست آپارتمانی بیشتر آشنا شویم. آیا این موضوع شما را نگران کرده که در خانه یا اتاق شخصی خود در محل کار گیاه نگهداری کنید آن هم به این دلیل که نور خورشید در فضای مورد نظر شما وجود ندارد. جای نگرانی نیست. با توکامگ همراه باشید تا با انواع این نوع گیاهان آپارتمانی بیشتر آشنا شوید.
به طور عادی گیاهان باید در معرض نور خورشید قرار بگیرند تا بتوانند فرایند رشد خود را به خوبی طی کنند. این موضع کاملاً به شکل گیری سلول‌های درون گیاهان وابسته است، با این حال هستند گیاهانی که به آنها گیاهان سایه دوست آپارتمانی گفته می‌شود و در شرایط خاصی رشد می‌کنند. این گیاهان به نبود نور آفتاب عادت داشته و نگرانی بابت عدم دریافت نور طبیعی خورشید ندارند. با توصیفات ذکر شده قرار است در مورد گیاهانی صحبت کنیم که به راحتی می‌توانید در محیط خانه یا محل کار خود آنها را پرورش داده و از وجودشان لذت ببرید.
گیاهان مورد بررسی در نواحی مختلفی امکان رشد و تغذیه دارند. مواردی که در این مجله مورد بررسی قرار می‌گیرند علاوه بر آب و هوای کشور عزیزمان ایران امکان رشد در سایر نقاط دنیا را نیز دارند. عکس این موضوع نیز صادق است که گیاهانی معرفی می‌کنیم که در ایران یافت نمی‌شوند اما بستر رشد آپارتمانی داشته و سایه دوست هستند.
گیاه زامیوکالکاس
نام علمی این گیاه ZAMIOCULCAS ZAMIIFOLIA است. این گیاه که از خانواده شیپوری‌ها است و بومی مناطق شرقی قاره آفریقا و همین طور جنوب کشور افریقا است به عنوان اولین گیاه سایه دوست آپارتمانی ما مورد بررسی قرار گرفته است.
ارتفاع این گیاه جز اولین گیاهان سایه دوست آپارتمانی می‌تواند به چهل الی شصت سانتی متر برسد. ساقه‌های آب پذیر و ضخیم است این گیاه اگرچه در دوره خشکی برگ ریزی دارد اما رنگی همیشه سبز بر رخ دارد. خاک مورد نیاز این گیاه یک بستر متعادل بوده و باید فضای کافی در درون خاک برای ریشه‌های آن وجود داشته باشد تا آب کافی را به خود جذب کند. به نوعی می‌توان گفت خاک سفت و متراکم برای این گیاه یک سم محسوب می‌شود. این گیاه دو منظوره همان طور که در خانه بدون نور به زندگی ادامه می‌دهد، اگر در فضای بیرون نیز قرار داده شود محدودیتی برای جذب نور خورشید نخواهد داشت و خود را سریعاً با فضای جدید وفق می‌دهد. دمای نگه داری این گیاه در خانه بین 21 تا 24 درجه سانتی گراد بوده و در بیرون از خانه نیز تا دمای 26 درجه را را تحمل می‌کند و کمترین دمایی که این گیاه امکان رشد دارد 18 درجه خواهد بود.
گیاه سانسِوریا
نام علمی این گیاه SANSEVIERIA TRIFASCIATA ROBUSTA است. از خانواده سوسن‌ها بوده و بومی مناطق آفریقایی است (غرب افریقا). گیاهی همواره سبز که در نواحی گرمسیری افریقایی رشد زیادی داشته و در شرایط سخت به خوبی طاقت می‌آورد. انواع مختلفی از این گیاه در جای جای دنیا یافت می‌شود با این حال نوع مروم و آشنای این گیاه که در خانه‌های ایرانی نیز به وفور دیده می‌شود همین مورد است. نام‌های مختلفی از این گیاه بر سر زبان‌ها استاسامی چون گل شمشیری یا گل زیان مادر شوهر. این گیاه که به شدت برای تصفیه هوای درون آپارتمان توصیه می‌شود جزء گل و گیاهان سایه دوست آپارتمانی است. ارتفاع حداکثری این گیاه حدود 140 سانتی متر است که عمداتا برگ‌های رو به بالای آن سازنده این ارتفاع هستند. گل سانسوریا که به بی آبی شدید مقاوم است به نور کم نیز مقاوم بالایی دارد و با وجود این موارد رنگ سبز همیشگی آن تعجب برانگیز است. خاک ماسه‌ای و خاک برگ کافی از جمله شرایط نگهداری آن در گلدان بوده برای آبیاری نیز در تابستان هفته‌ای یک بار و در زمستان دو هفته یک بار کفایت می‌کند. گل سانسوریا را می‌توان یکی از زیباترین گلهای آپارتمانی ایرانی دانست که در بسیاری از خانه‌های ایرانی مشاهده می‌شود.
گیاه سرخس شاخ گوزنی
نام علمی این گیاه PLATYCERIUM GRANDE بوده و از خانواده سرخس‌ها است. با این که این گیاه سایه دوست آپارتمانی که نواحی مختلف جهان امکان رشد دارد و به آب و هوای معتدل و گرم نیازمند است اما نوع کمیابی از سرخس‌ها محسوب می‌شود و جز دیدنی‌ترین گیاهان طبیعت وحشی به حساب می‌آید. با این حال نوع خانگی آن نیز با نام سر گوزنی در دسترس است. این گیاه به یک محیط کاملاً کم نور و سایه‌ای نیاز دارد تا از اشعه مستقیم آفتاب به دور بماند. در دماهای 15 الی 20 درجه سانتی گراد به خوبی رشد می‌کند و هنگام آبیاری در زمستان نیازی به سیراب نگه داشتن آن نیست، اما در تابستان حتماً گیاه را با آب کافی آب دهی کنید. به منظور رشد بهتر گیاه که از شناخته شده ترین گیاهان و گل های سایه دوست آپارتمانی بوده، بهتر است آن را با کود دهی همراه با آب ( کود مایع ) تغذیه کرده و این فرایند را با خاک برگ تکمیل کنید.
گیاه پاپیتال یا عشقه
نام علمی این گیاه HEDERA HELIX بوده و از خانواده آرالیاس است. این گیاه بومی مناطق اروپا و غرب آسیاست. وجود چنین گیاهی که پوششی بوده و سبزی آن طولانی مدت است در خانه‌ها به زیبایی محیط کمک فراوانی می‌کند. ساقه‌های همیشه در حال رشد و برگ‌های سبز که همواره به دنبال راهی برای حرکت و ادامه مسیر هستند در مواردی خاص مصرف دارویی پیدا می‌کنند. برگ‌های سبز تیره این گیاه که در خانواده‌های مختلف از آن به رنگ‌های روشن‌تر و حتی سفید نیز تغییر می‌کنند قدرت سازگاری پاپیتال را بسیار بالا برده‌اند. از میان گل و گیاهان سایه دوست آپارتمانی این گیاه با شرایط نوری کم و حرارت بالا انتخاب خانه‌های کویری نیز محسوب می‌شود.
جالب اینجاست که رشد این گیاه به موانع رو به رو آن بستگی دارد و تا زمانی که مانعی عمودی بر سر راهش قرار نگیرد رشد نمی‌کند. گلهای این گیاه در سال‌های بعد از پنجم تا دهم زندگی آن شروع به بیرون آمدن می‌کنند. از نظر ارتفاعی رشد این گیاه بدون محدودیت بوده و تا انتهای هر وسیله‌ای که به آن متصل شده رشد می‌کند. این گیاه طبیعتی وحشی داشته و مواردی از آنها سمی هستند.
محل مناسب برای رشد این گیاه خاک باغچه بوده و در گلدان نیز به همین نوع خاک می‌توان بسنده کرد. دمای ایده آل برای این گیاه در خانه حدود 20 درجه است و آبیاری آن نیز به صورت مرطوب نگه داشتن خاک آن توصیه می‌شود..
گیاه Pothos
نام علمی این گیاه EPIPREMNUM AUREUM است و از خانواده گلهای شیپوری است. پوتوس که از نظر ظاهر گیاهی آشنا به نظر می‌آید جز گیاهان سایه دوست آپارتمانی مدیترانه‌ای است. این گیاه بومی جزایر سلیمان بوده و در محل‌های گرم به راحتی قابل نگه داری و تکثیر است. زیبایی این گیاهان به رنگ‌های درون برگها بستگی دارد. هر چه میزان زردی و روشنی بیشتر باشد این گیاه با ارزش‌تر خواهد بود. برگ‌هایی که به شکل قلب رشد می‌کنند سبزی خاصی داشته که با ترکیب آن با رنگ زرد درون برگها یک تضاد زیبا می‌سازند. ارزان بودن این گیاه و همین طور مقاومت در برابر نور کم محیط را به جان سخت بودنش در فضای گرم اضافه کنید تا یک گیاه ایده آل آپارتمانی را رو بروی خود دیده باشید. ارتفاع 5 متر رشد برا این گیاه تعجب آور نیست، چرا که جز بالا رونده‌ها محسوب می‌شود. در دمای محیط خانه رشد خوبی داشته و نباید دمای نگه داری آن از 16 پایین‌تر رفته و از 24 بالا برود. برای آبیاری آن در تابستان هر 4 الی 5 روز یک بار و در زمستان نیز هر هفته آن را آب بدهید. خاک مورد استفاده برا این گیاه مانند همه گیاهان و گلهای خانگی است و کود دهی آن نیز به صورت محلول در آب باشد بهتر است.
گیاه سرخس
نام علمی این گیاه NEPHROLEPIS EXALTATA است. از خانواده لوماریوپسیداسه بوده و در جنگل‌های مرطوب امریکا هند و افریقا رشد می‌کند. این گیاه دارای بیش از سی گونه مختلف است که سرعت رشد توسعه‌ای بالایی دارند. این گونه که در نواحی استوایی با دمای متوسط تا زیاد و نور کم و متوسط رشد می‌کند ارتفاعی حدود دو متر پیدا می‌کند. یکی از زیباترین سرخس‌های خانگی سرخس بوستونی است که جز گل و گیاهان آپارتمانی سایه دوست بوده و رنگ سبز دلنوازی ارائه می‌کند.
با این که سرخس به شدن به رطوبت بالا علاقه مند است اما باید توجه و دقت داشته باشید که هنگام آبیاری بر روی برگ‌های آن آبی ریخته نشود. خاک جنگی همراه با منافذ کافی بهترین خاک برای این گیاه است و برای تهیه این نوع خاک باید از گل فروشی‌ها کمک بگیرید. سرخس‌ها که به صورت گلدانی و آویز زیبایی‌های خود را در خانه به نمایش در می‌آورند دمای متوسط خانه برایشان کافی است. به دور روش می‌توان سرخس‌ها را تکثیر کرد یکی از طریق هاگ‌ها و دیگری ساقه‌ها. با این حال رشد گیاه به طور محسوسی بالا بوده و نیاز به تکثیر در خانه دیده نمی‌شود.
گیاه دیفن
دیفن با نام علمی DIEFFENBACHIA AMOENA یکی از گیاهان نام آشنای خانه‌های ایرانی بوده و در جایگاه مناسبی از مخاطب پسندی قرار دارد. این گیاه که از خانواده شیپوری آراسی است در امریکای مرکزی بومی بوده و رشد یافته است. ارتفاع این گیاه حدود 60 الی 120 سانتی متر و برگ‌های آن مستطیل شکب و سبز هستند. لکه‌های سفید و کرم رنگی در میانه برگ‌های این گیاه دیده می‌شود. نام انگلیسی که بر این گیاه نهاده‌اند عصای لالی و نام فارسی آن سمبرگ است. دلیل این نامگذاری نیز از سمی بودن شیره این گیاه گرفته شده است. شیره این گیاه به شدت اعضای بدن را دچار حساسیت کرده و باعث تحریک پذیری می‌کند.
با اینکه نور زیادی در نگاره‌های گیاه شناسی برای آن عنوان شده اما این گیاه نیز از دسته گیاهان سایه دوست آپارتمانی است. برای آب دهی به آن باید توجه داشته باشید خاک این گیاه برای رشد همواره باید خیس باشد و به منظور جلوگیری از زرد و بی روح شدن برگ‌های آن به صورت چرخشی آن را در مقابل نور افتاب قرار دهیدو اگر لکه‌های سئختگی روی برگ دیده شد یعنی نور مستقیم آفتاب را باید از او دور کرد. در تابستان به فاصله هر سه روز آبیاری شود و در زمستان هر هفته یک بار. کوددهی برای این گیاه طی 9 ماهه اول سال لازم بوده و باید به صورت محلول در آب انجام پذیرد. این گیاه را از هوای سرد و مرطوب دور کنید چرا که باعث شکل گیری نوعی قارچ در ساقه شده و گیاه را می‌پوساند. نکته مهم این که این گیاه را از دسترس کودکان دور نگه دارید زیرا باعث آسیب‌های جدی به آنها می‌شود.
گیاه فیلدوندرون
این گیاه نام آشنا با نام علمی PHILODENDRON tenue از خانواده شیپوری‌ها است. این گیاه نیز از خانواده آراسی ها بوده و نزدیک به 275 گونه همواره سبز از آن در نواحی مختلف آمریکا یافت می‌شود. گیاه مذکور که جزء گیاهان بالا رونده محسوب می‌گردد در فصل بهار به زیباترین شکل خود در آمده و در زمستان‌ها برگ‌هایش به رنگ تیره در می ایند. در بهترین حالت گیاه فیلدوندرون با قدرت ایجاد 4 گل آذین بر روی ساقه خود بیشترین تعداد از این نوع گل آذین را تولید می‌کند. اندازه هر یک از این گل آذین‌ها بین دو الی یازده سانتی متر است. ( گل آذین‌ها اجسام سفت و سبز رنگی هستند ممکن است در مواردی به رنگ سرخ نیز آغشته شده و از میان برگها سر بر می‌آورند.
مخلوط خاک باغچه و ماسه به همراه کود برگ یک گلدان عالی برای این گیاه را فراهم کرده تا ریشه‌های این گیاه به خوبی آب جذب کنند. رطوبت کافی و بالای پنجاه درصد به همراه دمای متوس و نور متوسط و کم از شرایط رشد این گیاه است و در مرحله آبیاری نیز در تابستان‌ها با هفته‌ای دو بار و در زمستان‌ها نیز با هفته‌ای یک بار می‌توان این گیاه را آبیاری کرد.
این گیاه که از گیاهان سایه دوست آپارتمانی بوده و در خانه‌ها نگه داری می‌شود باید از محل بازی و تردد کودکان به دور بماند چرا که در درون خود مایعی نسبتاً سمی داشته و اگر خورده شود سوزش گلو را در پی دارد. هم چنین این شیره با برخورد به سطح پوست موجب حساسیت و خارش شده و نیاز به مراجعه به پزشک الزامی خواهد بود. دمای ایده آل برای این گیاه حدود هجده درجه سانتی گراد است. از نام‌های دیگر این گیاه به گل شیپوری پیچی، گوش گرگی ونافار می‌توان اشاره کرد که همگی آنها در آمریکای مرکزی و جنگل‌های مرطوب غرب هند یافت می‌شوند.
گیاه کالاتیا
نام علمی آن CALATHEA RUFIBARBA است. از خانواده مارانتا بوده وبه کالانتیا ستاره موج شهرت دارد. این گیاه بوته‌ای با برگ‌های سبز رنگ و تیره خود که درون آن با رگه‌هایی از رنگ زرشکی ادغام شده است، برگ‌هایی مواج دارد که با پرز روی آن پوشانیده شده است. ارتفاع تقریبی این گیاه حدود بین سی الی پنجا سانتی متر است و گرما دوست بوده، در پس پرده این گیاه حساسیت بالای آن به کنه‌ها باعث می‌شود مقداری نگه داری از آن سخت باشد به همین دلیل باید از آن در مقابل این حشرات موذی مراقبت کرد. روش مراقبتی از آن نیز با سم کنه کش بوده و به صورت اسپری زیر برگها صورت می‌گیرد. نور زیاد باعث پژمرده شدن آن شده و نگه داری آن در دمای خانه کار راحتی است. جز گیاهان سایه دوست آپارتمانی با مقاومت بالا نیز هست. آبیاری این گیاه نیز به صورت اسپری به برگها باید باشد. بهتر است در حالت کمی مرطوب نگه داری شود و خاک باغچه خاک مورد نیاز این گیاه است. کالاتیا که بومی آمریکا است با نام‌هایی هم چون کالاته آ و ستاره موجی نیز معروف شده است.
گیاه آنتوریوم آندرانوم
گیاهی از خانواده شیپوری‌ها است که با نام علمی ANTHURIUM ANDRAEANUM در جهان شهرت دارد بومی مناطق آمریکای جنوبی بوده و در کشورهای اکوادور و کلمبیا یافت می‌شود. از جمله گیاهان گلخانه‌ای است که با ریشه‌هایی ضخیم و برگ‌هایی کلفت رشد می‌کند. در نگاه اول حالت پیچیده و در هم کشیده شده آن برگ‌هایی قلبی شکل آن را به شما نشان می‌دهد. دلیل علاقه به این گیاه که جز گیاهان سایه دوست آپارتمانی است، وجود گلهای زیبای آن است که عمر و دوام بالایی دارند. سه مدل از میان 600 مدل این خانواده ارزش رشد و پرورش داشته و مابقی به صورت خودرو رشد و تکثیر پیدا می‌کنند. دمای مناسب برای این گیاه در خانه 25 درجه سانتی گراد است و خاک آن باید غنی شده باشد. برای آبیاری توجه داشته باشید گیاهان سایه دوست آپارتمانی که با نور کم نیز رشد می‌کنند و سالم می‌مانند، برای جبران کمبود نور آب را زمینه رشد خود قرار می‌دهند و به همین دلیل خاک مرطوب نیاز اصلی اکثر آنها است. گل فلامینگو، گل روغنی و لیلی جز نام‌هایی است که این گیاه را در سراسر دنیا صدا می‌کنند. قرار گرفتن این گیاه در مقابل نور مستقیم خورشید باعث می‌شود برگ‌های «ا دچار سوختگی شود.
گیاه بگونیا برگی
این گیاه با نام بگونیا برگی یا رکس شناخته می‌شود و نام علمی آن BEGONIA REX است. از خانواده بگونیا بوده و نام دیگری با عنوان بگونیا الکساندرا دارد. بومی بودن این گیاه به جزایر کاراییب باز می‌گردد. حداکثر طول رشد این گیاه به سه متر می‌رسد. علت پرورش این گیاه برگ‌های جذاب و زیبای آن است، 900 گونه مختلف از خانواده این گیاه در دنیا وجود دارد که این نمونه با برگ‌های همیشه سبزش طرفداران زیادی برای خود جذب کرده است. خاک مناسب برای رشد و پرورش این گیاه خاک نرم و ماسه است تا ریشه‌ها در آن به خوبی حرکت کنند، باید خاک را همواره به صورت مرطوب نگه داست و آبیاری آن نیز به همین صورت است (مرطوب کردن خاک گلدان). در دمای تعادل و حدود 22 درجه سانتی گراد بیشترین رشد را داشته و نور مستقیم آفتاب را دوست ندارد. فصل بهار و تابستان بهترین زمان برای تکثیر این گیاه است. کود دهی و سم پاشی بگونیا رکس را باید در نه ماهه اول سال انجام داد. با این که این گیاه را می‌توان برای سالیان طولانی در خانه نگه داری کرد اما بهتر است پس از چند سال با قلمه زدن از آن گیاه جوانتری را در خانه پرورش داد. بگونیا در میان گیاهان سایه دوست آپارتمانی جز شلوغ ترین عضو از اعضا یک خانواده گیاهی است که به دورن آپارتمان ها راه پیدا کرده است.
گیاه لاکی بامبو
این گیاه آفریقایی که از خانواده روساسه است نام‌های متفاوتی دارد. نام‌هایی هم چون؛ روبانی و بلژیکی ، داراکانا و بامبو شانس. با این حال نام علمی این گیاه DRACAENA SANDERIANA است. در مناطق گرمسیری افریقا رشد کرده و بومی آن مکان هستند. با این که این گیاه در دنیا با نام یک گیاه پرورشی چینی در حال فروش است اما همه بر این موضوع اتفاق نظر دارند که این گیاه بومی کامرون بوده و در قاره افریقا پرورش پیدا کرده است. اندازه این گیاه که رشد متوسطی دارد با برگ‌هایش مقایسه می‌شود. برگ‌هایی به طول بیست سانتی متر و عرض 4 الی 5 سانتی متر.
بامبوها که به دلیل نگه داری آسان مورد توجه همگان قرار گرفته‌اند. اما باید در نگه داری آنها به این نکته توجه کرد که نور مستقیم آفتاب برزگ های این گیاه را زرد می‌کند. با این که امکان رشد این گیاه در آب فراوان بیشتر است اما در خاک نیز رشد خوبی دارد ولی در آب بین مردم جا افتاده و شناخته شده است. هنگامی که این گیاه در آب قرار می‌گیرد باید هر ماه یک بار آب آن تعویض شود. آب مورد نظر نیز بهتر است مانند آب‌های معدنی باشد و بدون کلر باشد؛ چرا که آب شرب موجود در لوله خانگی باعث زرد شدن گیاه می‌شود. گیاهان سایه دوست آپارتمانی در کشورهای آسیای شرقی به شدت مورد توجه قرار دارد و این گیاه صدر نشین سایه دوستان شرقی است.
گیاه آگلونما
گیاهی از خانواده شیپوری که نام علمی آن AGLAONEMA COMMUTATUM است و نام‌هایی همچون ملکه نقره‌ای و نیز آگلونما چینی بر آن نهاده‌اند. این گیاه در قسمت‌های شرق آسیا و به خصوص بنگلادش و فلیپین به وفور دیده می‌شود و از شمال تا جنوب چین به کشت این گیاه می‌پردازند. لکه‌های سفید رنگ بر روی برگ‌های این گیاه نمادی از هویت اصلی آن است که با این شمایل آن را می‌توان تشخیص داد. این گیاه خاص و زیبا اگر به صورت طولانی مدتی نگه داری شود تنها یک میوه به ثمر خواهد رساند و باید مراقبت‌های زیادی برای دیدن این میوه انجام بپذیرد. برگ‌های پهن و زیبای این گیاه را باید از نور آفتاب حفظ کنید تا جذابیت آن را همواره در اختیار داشته باشید.
در زمستان باید این گیاه همانند تابستان در خانه نگهداری شود با این تفاوت که دمای آن نباید از 10 درجه سانتی گراد پایین‌تر بیاید. آب زیاد باعث پوسیده شدن ریشه این گیاه می‌شود پس در بین آبیاری‌هایتان اجازه دهید خاک گلدان خشک شده و پس از چند روز دوباره به آن آب دهید. کود آگلونما نیز مانند اغلب گیاهان به صورت محلول بوده و از بهار تا پاییز امکان کود دهی وجود دارد. چون این گیاه به هوای مرطوب نیاز دارد بهترین کار این است که با اسپری به آن و برگ‌هایش آبرسانی کنید. خاک برگ بهترین نوع خاک برای گلدان این گیاه چینی استتا در آن به حداکثر طول 15 سانتی متری برسد.
گیاه اسپاتی فیلوم
با نام علمی SPATHIPHYLLUM MAUNA LOA SUPREME شهرت دارد و ساکن آمریکای مرکزی است. به شرایط سخت عادت داشته اما نیاز به مراقبت‌های خاصی نیز دارد. از خانواده شیپوری‌ها است و جز دسته گیاهان سایه دوست آپارتمانی محسوب می‌شود. با این که انواع متفاوتی از آن وجود دارد و نام‌های مختلفی بر روی آن می‌گذارند اما هیچ کدام مانند این گیاه گل نمی‌دهند. در درجه اتاق با گرایش به گرمای بیشتر، احساس راحتی می‌کند و آب و هوای سخت را به راحتی تحمل می‌کند. بهترین روش برای رشد دادن آن قرار دادن آن در محیط‌های کم نور یا نور متوسط است. اما آبیاری آن مانند گیاهان آب دوست است. بهتر است خاک گیاه را با مرطوب کردن به حالت دلخواهش نزدیک کنید و برای گلدانش نیز می‌توانید از خاک‌های باغچه و ماسه‌ای و حتی خاک برگ استفاده کنید. اسپاتی که گلهای سفید زیبایی دارد به همراه برگ‌های نسبتاً بزرگ و سر سبزش یک هارمونی زیبا شکل می‌دهد و ارتفاع حدوداً سی سانتی متری برای این گیاه آن را جز گل‌ها و گیاهان آپارتمانی دوست داشتنی قرار می‌دهد. انواع دیگر این گیاه که گل اسپاتی نامیده می‌شود گلهای رنگی نیز به ثمر می‌رسانند اما این گیاه فقط گل سفید را در درون خود جای داده است.
گیاه پپرومیا
گیاه پپرومیا که به آن گل قاشقی نیز گفته می‌شود گیاهی کاملاً آپارتمانی بوده و یا بهتر است بگوییم از دسته گیاهان سایه دوست آپارتمانی است که مناسب محل کار یا فضای بسته در خانه بوده و شما را از نبود نور خورسید بی نیاز می‌کند. برگ‌های گوشتی این گیاه که سبزی همیشگی دارند جز گونه‌های گیاهان آپارتمانی مقاوم از خانواده پپرومیا ها هستند و نام علمی آن Peperomia Magnoliaefolia است. به منظور نگهداری از این گیاه دوست داشتنی کافی است خاکی از باغچه برای گلدان آن تهیه کنید و هر دو هفته یک بار به آن کود دهید. سم پاشی برای این گیاه لازم نبوده و مرطوب نگه داشتن خاک آن برای آبیاری کفایت می‌کند. از طریق قلمه و بذر می‌توانید آن را تکثیر کرده و در خانه پرورش دهید. از قرار دادن این گیاه در مقابل آفتاب جدا خود داری کنید زیر بسیار آسیب پذیر نشان داده و برگ‌هایش را از دست می‌دهد. اندازه این گیاه فراتر از سی سانتی متر نخواهد رفت و با اطمینان می‌توانید آن را حتی در اتاق خواب نیز قرار دهید اما از دسترس کودکان دور نگه داری شود.
در این مطلب از مجله دکوراسیون توکامگ با شانزده گونه از انواع گیاهان سایه دوست آپارتمانی آشنا شدیم. اسامی بعضی از آنها را شنیده بودیم و بسیاری دیگر را برای اولین بار می‌دیدیم. نظر شما درباره این گیاهان چیست؟ آیا شما گیاه خاص دیگری را می‌توانید پیشنهاد دهید که به نور نیازی نداشته باشد و در منزل بتوان آن را رشد داد؟ این گیاهان را با دستورات ساده‌ای که بیان کردیم مراقبت کنید و تا سال‌های سال از وجود آنها در خانه خود لذت ببرید. گیاهان مورد علاقه خود را برای ما ارسال کنید و با نظرات خود ما را در آشنا کردن با سلایق خود یاری کنید.
برگرفته از: hgtv
به این مطلب امتیاز بدهید: 
(2 رای, امتیاز: 4٫00 از 5)
Loading...
